Jodenjacht

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het opsporen en arresteren van ondergedoken joden in Nederland voor een belangrijk deel het werk van de Nederlandse politie. Veel rechercheurs deden dit werk met grote overtuiging en volledige inzet, zo blijkt uit nieuw en baanbrekend historisch onderzoek.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het opsporen en arresteren van
ondergedoken joden in Nederland voor een belangrijk deel het werk van de
Nederlandse politie. Veel rechercheurs deden dit werk met grote
overtuiging en volledige inzet, zo blijkt uit nieuw en baanbrekend
onderzoek. Bestudering van de strafdossiers van meer dan 250
politieagenten die zich met de jodenjacht hebben beziggehouden, leidde
tot schokkende inzichten: er waren binnen de Nederlandse politie groepen
actief die alle trekken hadden van een criminele organisatie. Ze
mishandelden, stalen, roofden en verkrachtten, en bovenal: ze joegen
vele duizenden joden de kampen en de dood in.
Jodenjacht kwam tot stand in samenwerking met het Nationaal Archief.
Onder eindredactie van archivaris Jan H. Kompagnie en
journalist/programmamaker Ad van Liempt legden de onderzoekers een
onthutsend beeld vast: sommige politieagenten bleken zulke fanatieke
jodenjagers dat het zelfs de Duitse bezetter te gortig werd.
Marie-Cécile van Hintum, Margot van Kooten, Anne-Marie Mreijen, Elias
van der Plicht, Liesbeth Sparks en Caroline Willers beschrijven een
gitzwarte bladzijde in de Nederlandse oorlogsgeschiedenis.